Night to shine

Hoi allemaal,

We hebben hier eindelijk weer een paar zonnige dagen gehad. Het regenseizoen duurde langer dan normaal. Hierdoor kon er extra geplant en geoogst worden, maar uiteindelijk wordt de grond toch te nat.
In de 1e week dat ik er was scheen de zon veel en was het soms meer dan 30 graden. Maar daarna begon het weer veel te regenen tot afgelopen vrijdag. Iedereen is nu wel toe aan een paar zonnige dagen!

De boerderij is de afgelopen weken weer uitgebreid met puppy’s, biggetjes en een kalfje. De puppy’s zullen verkocht worden. De varkens zullen, na het opgroeien, ook verkocht worden. De wens is om dan overnieuw te beginnen met nieuwe varkens omdat het nu allemaal familie van elkaar is. Hierdoor overleven een sommige biggetjes het niet. Deze keer zijn er helaas ook 3 dood gegaan.
Het kalfje is, gelukkig, een vrouwtje. Zij zal blijven, zodat ze later als melkkoe van dienst kan zijn.

Afgelopen vrijdag hadden we de ‘night to shine’. Een avond waar al weken naar uit werd gekeken! Dit is een jaarlijks feest dat in meerdere landen georganiseerd wordt vanuit lokale kerken. In Uganda wordt het vanuit een Amerikaanse instelling voor gehandicapten georganiseerd. Dit wordt in een school gehouden en een aantal schoolkinderen mag meehelpen om deze mensen een onvergetelijke middag/avond te bezorgen.
Tijdens ‘night to shine’ worden kinderen en volwassenen met een verstandelijke beperking in het zonnetje gezet. Ik was erg blij en dankbaar dat ik dit mee mocht maken. Het was zo mooi om iedereen letterlijk te zien stralen. (Dit is goed te zien op de foto’s die ik heb bijgevoegd!)
Iedereen had zijn mooiste kleren aan en werden netjes opgemaakt voordat het zover was. Eenmaal daar aangekomen gingen we met z’n allen op de foto.
Hierna mochten de kinderen 1 voor 1 over de rode loper naar binnen. Ze werden hierbij toegejuicht door twee rijen schoolkinderen. Prachtig om te zien hoe zij juichten, ook al konden de kinderen niet altijd laten zien dat ze ervan genoten.
Vervolgens kregen de kinderen popcorn en een suikerspin. En er waren ook activiteiten zoals een springkussen en ze konden hun gezicht laten beschilderen.
Eindelijk was het tijd om te eten, de kinderen hadden hier al lang naar uitgekeken want er was kip en vlees en dat krijgen ze lang niet elke dag! Na het eten werden alle gehandicapte kinderen en volwassenen tot koning en koningin gekroond met een mooie kroon! Iedereen straalde met zo’n mooie kroon op het hoofd.
Na het eten werd er een soort danscompetitie gehouden. Per instelling mochten ze naar voren komen en hun beste ‘dans-moves’ laten zien. Iedereen genoot van de aandacht en deden hun uiterste best om het mooiste te dansen.

De rest van de avond hebben ze genoten van de muziek en dansten ze nog even door. Om 20.00 was het weer tijd om naar huis te gaan. De kinderen werden hierna thuis gebracht omdat het te gevaarlijk is om in het donker te lopen.
Iedereen genoot op zijn eigen manier en we keken terug op een mooie middag & avond!

Helaas werden we zaterdag opgeschrikt door het nieuws dat 1 van de ondervoede kindjes onverwachts was overleden. Hij was bijna 2 jaar en deed het, naar omstandigheden, erg goed. Hij heeft voor hij naar Home Sweet Home kwam een epileptische aanval gekregen waar hij aan overleden is. Omdat zijn moeder moslim is werd hij dezelfde dag al begraven. Vanuit Home Sweet Home zijn er meerdere personen bij de begrafenis aanwezig geweest.
Zelf ben ik achtergebleven bij de andere kinderen van Home Sweet Home, zodat er zoveel mogelijk aunties mee konden naar de begrafenis.
Deze week wisselden vreugde en verdriet elkaar af. Dit is helaas ook wel echt de realiteit van het leven hier.
Bedankt allemaal en tot de volgende blog.

Groetjes Christina