Pictogrammen en een ochtendje weg
13 Maart 2020 | Oeganda, Jinja
Hallo allemaal,
De afgelopen week hebben we weer regen gehad. De wegen zijn daardoor slecht begaanbaar en konden we er minder makkelijk op uit. Ook is het hierdoor helaas te koud om te zwemmen.
Vorige week haalden we het mais van het land. Deze week heeft het genoeg kunnen drogen zodat de mais gepeld kon worden. Dit betekent dat we met z’n allen alle maiskorrels van de kolven moesten halen. Iedereen hielp een handje mee en dat maakte de klus erg gezellig.
De kinderen hadden al gezegd dat het pijn zou doen en na een uurtje helpen had ik inderdaad blaren op mijn vingers! Maar na een paar ochtenden was al het mais eraf. De maiskorrels worden nu verder gedroogd waarna er maismeel gemaakt van zal worden.
Zaterdag zijn we met 2 kinderen een ochtendje weggeweest. We zijn eerst naar een markt geweest omdat we de boerderij uit willen breiden met nieuwe konijnen. Helaas waren de konijnen erg klein en zagen ze er niet gezond genoeg uit.
Daarna mochten de kinderen skelteren, we hadden van 1 kind niet verwacht dat hij het leuk zou vinden maar hij heeft ervan genoten! Een half uur lang heeft een andere cliënt rondjes met hem gereden, hij straalde van plezier!
Verder ben ik afgelopen week verder gegaan met mijn pictogrammen. De kast is binnen en die ben ik nu aan het klaarmaken voor gebruik. Ondertussen zijn alle pictogrammen geknipt en geplastificeerd. Komende tijd nog klittenband erop doen zodat ze volgende week echt in gebruik genomen kunnen worden. Ik heb een foto van de kast en het begin van het pictogrammensysteem bijgevoegd.
In het begin moest ik wennen aan de Ugandese tijd, maar ondertussen lukt dat wel. Als iemand zegt dat we 10 uur ergens moeten zijn dan betekent dit meestal dat het wel half 11/11 uur gaat worden. Eerst vond ik dat wel lastig, maar inmiddels heb ik wel geleerd om die tijd niet al te nauw te nemen.
De matrashoezen zijn ook nog niet binnen, het zou een week duren maar ondertussen zijn we 2 weken verder en zijn ze nog niet klaar. Dit was ook zo met de kast van de pictogrammen. Het voordeel is dat alles hier rustiger aan gaat en je minder deadlines hebt.
Van de week zijn we uit eten geweest waarbij ik vis besteld had. En zoals ik eerder geschreven had wordt deze met kop en staart op je bord gelegd. (Zie foto). Maar het smaakte heerlijk!
De biggetjes lopen ook regelmatig rond. Omdat ze nog klein zijn kunnen ze makkelijk uit het hok ontsnappen. Zie foto waarbij ze buiten het hok rondlopen. Ze blijven altijd in de buurt van het hok om weer naar hun moeder te kunnen.
Bedankt allemaal weer en tot de volgende blog.
Groetjes Christina
De afgelopen week hebben we weer regen gehad. De wegen zijn daardoor slecht begaanbaar en konden we er minder makkelijk op uit. Ook is het hierdoor helaas te koud om te zwemmen.
Vorige week haalden we het mais van het land. Deze week heeft het genoeg kunnen drogen zodat de mais gepeld kon worden. Dit betekent dat we met z’n allen alle maiskorrels van de kolven moesten halen. Iedereen hielp een handje mee en dat maakte de klus erg gezellig.
De kinderen hadden al gezegd dat het pijn zou doen en na een uurtje helpen had ik inderdaad blaren op mijn vingers! Maar na een paar ochtenden was al het mais eraf. De maiskorrels worden nu verder gedroogd waarna er maismeel gemaakt van zal worden.
Zaterdag zijn we met 2 kinderen een ochtendje weggeweest. We zijn eerst naar een markt geweest omdat we de boerderij uit willen breiden met nieuwe konijnen. Helaas waren de konijnen erg klein en zagen ze er niet gezond genoeg uit.
Daarna mochten de kinderen skelteren, we hadden van 1 kind niet verwacht dat hij het leuk zou vinden maar hij heeft ervan genoten! Een half uur lang heeft een andere cliënt rondjes met hem gereden, hij straalde van plezier!
Verder ben ik afgelopen week verder gegaan met mijn pictogrammen. De kast is binnen en die ben ik nu aan het klaarmaken voor gebruik. Ondertussen zijn alle pictogrammen geknipt en geplastificeerd. Komende tijd nog klittenband erop doen zodat ze volgende week echt in gebruik genomen kunnen worden. Ik heb een foto van de kast en het begin van het pictogrammensysteem bijgevoegd.
In het begin moest ik wennen aan de Ugandese tijd, maar ondertussen lukt dat wel. Als iemand zegt dat we 10 uur ergens moeten zijn dan betekent dit meestal dat het wel half 11/11 uur gaat worden. Eerst vond ik dat wel lastig, maar inmiddels heb ik wel geleerd om die tijd niet al te nauw te nemen.
De matrashoezen zijn ook nog niet binnen, het zou een week duren maar ondertussen zijn we 2 weken verder en zijn ze nog niet klaar. Dit was ook zo met de kast van de pictogrammen. Het voordeel is dat alles hier rustiger aan gaat en je minder deadlines hebt.
Van de week zijn we uit eten geweest waarbij ik vis besteld had. En zoals ik eerder geschreven had wordt deze met kop en staart op je bord gelegd. (Zie foto). Maar het smaakte heerlijk!
De biggetjes lopen ook regelmatig rond. Omdat ze nog klein zijn kunnen ze makkelijk uit het hok ontsnappen. Zie foto waarbij ze buiten het hok rondlopen. Ze blijven altijd in de buurt van het hok om weer naar hun moeder te kunnen.
Bedankt allemaal weer en tot de volgende blog.
Groetjes Christina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
